* * *


Дол вясенні тонкія ільдзінкі

На світанні рэжуць, як нажы,

Красавіцкай ноччу невідзімкамі

Зноў прыходзяць цёплыя дажджы.

Пахнуць туманы старой аўчынай,

Ахінаюць белай прасціной

Раніцу у садзе над Дзвіной,

Сонейкам сагрэтую даліну.

Твар падставіла дажджу шчасліва я.

Не дзівіся ты, калі наўзбоч

Ля твайго акна я тапалінкай

Вырасту за сённяшнюю ноч.

Загрузка...