Нам даецца мудрасць вопыту нялёгкая:
Вучаць нас матулі, цёткі, нібы лёкаі.
Мы ж рукой на ўсё махаем недаверліва:
«Я сама ўсё ведаю! Я сама ўсё ведаю!»
I разводзяць цёткі старыя рукамі,
I глядзяць, як мы аб тыя ж б'ёмся камні.
I гавораць толькі: «Не, не перайначыцца,
Покуль досыць з бед уласных не наплачацца».