Раніца

Не маці ў інстытут праводзіла мяне,

Зрабіўшыся ад шчасця маладой.

Узрушана ў той вечар зазвінеў

Каля вагона ўвесь дзіцячы дом.

Равеснікі... Скрозь восеньскае шкло,

Як праз сады, гляджу на іх з акна:

Не верыцца, што матчына цяпло

З дзяцінства адабрала ў нас вайна.

Не знаем мы, каля якіх бяроз

У горкім дыме гінулі бацькі.

Але навек адзін звязаў нас лёс,

Як ніткаю грыбной баравікі.

Не маці ў інстытут праводзіла мяне...