* * *


У полі канюшына пахне соладка,

Здаецца, час спыніў свой вечны бег.

Зямля ў расе халодная, як золак,

I чыстая, як кропля на вярбе.

Чырвоны маладзік над гарызонтам

З-за цёмных соснаў спакваля ўстае,

I шчодра сыпле, сыпле жнівень зоркі

На плечы адзінокія мае.

Загрузка...