* * *


Як ты колешся, слова «сіротка!»,

З рук вывальваецца пірог.

Нібы камень з чужых варотаў,

Мне ляціць яно за парог.

Матчын голас уладны пачуўшы,

Дзеці з шумам бягуць дамоў,

I, ў халодную прызбу уткнуўшыся,

Горка, горка раву я зноў.

Загрузка...