Раніца

О Вільнюс — рыцар на кані!

Рукой схапіўся за аблокі.

Набатам б'юцца ў цішыні

На вуліцах вузенькіх крокі.

Гасцей тут столькі — колькі моў!

Хто тут не жыў, хто тут не марыў!

Тут беларус — прапрадзед мой

Калісьці ўпершыню друкарыў.

І тут жыла — маёй крыві —

Сястра вясковых нашых матак.

Ты прагна кліч яе лавіў

I кідаў кіпы пракламацый.

Зноў еду да тваіх людзей,

Да старажытных вуліц вузкіх.

Дзень добры, Вільнюс!

«Laba dzjnas!»

Ты ж у адказ — па-беларуску...