Keçmiş tarixlərə salanda nəzər
Surətlər görürəm — gül tək hər biri.
İgid cəngavərlər, qəşəng ledilər
Hüsnüylə bəzəmiş o vaxtkı şeri.
Ülvi gözəllikdən verilib soraq:
Əl-ayaq, dodaqlar, qaş-göz həmahəng.
Qədim şairlərdə məharətə bax,
Səni vəsf ediblər sən olduğun tək.
Əvvəldən deyiblər haqqında nə var,
Göstərib sənətin ülviyyətini.
Fəqət gül hüsnünü əks edib onlar,
Görə bilməyiblər ləyaqətini.
Onu biz görürük, baxırıq səssiz,
Közümüz heyrandır, dilimiz aciz.