Sonetler

134

Etiraf edirəm: dostum sənindir,

Onu mənə görə burax zaminə.

O ikinci mənəm, sənə yəqindir,

Bir təsəlli olsun həyatda mənə.

Fəqət danırsınız bu dostluğu siz,

O alicənabdır, sənsə tamahkar.

Qol çəkir kağıza, kağızın, şəksiz,

Mənası onunçün deyildir aşkar.

Ah, dostum yerimə zamindir, demək,

Sələmçi tək onu güdürsən hər an.

Nəhayət, özünə borclu edərək

Həm ona, həm mənə sahib olursan.

O girov qoysa da özünü, yenə

Azadlıq gətirə bilməyir mənə.