Sonetler

3

Güzgüdür göstərən sənə hüsnünü,

Gözəllik ömürlük qalırmı məgər?!

Əgər yaratmasan ömür güzgünü,

Qadınlar da səndən küsər, inciyər.

Hansı gül əsirgər öz gülşənini,

İstəməz sən onda əkəsən çiçək?!

Bəlkə, təkəbbürün qoymayır səni,

Bəlkə, düşündürmür səni gələcək?!

Ömür güzgüsüsən öz anan üçün,

Ona baharından bir yadigarsan.

Belə bir güzgüdə özün də bir gün

Ötən gəncliyinə baxar, baxarsan.

Vaxtını qayğısız keçirsən, yəqin,

Öləndə özünlə ölər surətin.