Sonetler

77

Solmuş gül hüsnünü güzgü göstərər,

Saat-keçən vaxtı-itən sərvəti.

Fikrini hifz edib qoruyar dəftər,

Bir gün dərk edərsən bu həqiqəti.

Güzgüdə gördüyün saysız qırışlar

Sənə xatırladar acgöz məzan.

Saatın səsində bilinər aşkar:

Zamanı sonsuzluğa qovur anlan.

O şey ki yadında çətin qalandır —

Köçür ağ vərəqə, qalsın dəftərdə.

Yazılmış fikirlər doğma balandır,

Bir zaman taparsan, görərsən bir də.

Hər dəfə baxdıqca dərs olar sənə,

Zənginlik bağışlar fikirlərinə.