Sonetler

141

Gözlərim nifrətlə zillənir senə,

Bütün günahların görünür bir-bir.

Qəlbim gözlərimin gedir əksinə,

Səni çox istəyir, səni çox sevir.

Səsin oxşamayır qulaqlarımı,

Əlin toxunanda əsmir bədənim.

Nəfəsin, dodağın hissdən kənarmı?

Heç biri kefimi açmayır mənim…

Beş hissim bir olub tutdular dilə,

Qəlbim nə dinlədi, nə də eşitdi.

Sənin qulluğuna can atdı elə,

Axırda özünü bədbəxt qul etdi.

Bununla təsəlli tapıram ki mən;

Mənim günahım da, cəzam da sənsən.