Sonetler

130

Günəşə bənzəmir yarımın gözü,

Mərcan tək al deyil al dodağı da.

Zülfü də sünbülə oxşamır, düzü,

Yoxdur sinəsində qar ağlığı da.

Qızılgül görmüşəm al, zərif, incə,

Onun yanağında açmaz heç biri.

Bahar mehi deyim, axı, mən necə,

Yoxdur nəfəsində çiçəyin ətri.

Səsi musiqi tək deyildir qəşəng,

Fəqət danışanda gülür ürəyim,

Hələ görünməyib göydə bir mələk,

Gəzir yer üstündə mənim mələyim.

O heç geri qalmaz, inanıram mən, —

Yalan təşbehlərlə bəzənmişlərdən.