Sonetler

69

Görkəmin gözəldir sənin, doğrudan,

Kimin nə həddi var sənə söz deyə.

Hüsnünü görənlər heyrandır, heyran,

Sənə düşmənlər də gəlir səcdəyə.

Zahirin qazanır zahiri hörmət,

Fəqət daxilinə salanda nəzər,

Tərifin yerini tutur məzəmmət,

— Tamam alt-üst olur əvvəlki sözlər.

Qəlbini hamıdan gizlətsən də sən,

Əməlin güzgüsü, əksidir onun.

Gül kimi açılmış gözəlliyindən

Gəlir kəsif iyi alaq otunun.

Ətrin yaraşmayır hüsnünə nədən?

Çünki qoxulayır səni hər yetən.