Sonetler

40

Əlimdən eşqimi alırsan tamam,

Nəyin artacaqdır bununla, nəyin?

Səndən ki eşqimi ayrı tutmuram,

Ürəyim əbədi senindir, sənin.

Qəlbinə qısqanclıq hökm edir, bəlkə,

Qəm-qüssə örtməsin gözəl üzünü.

Yoxsa bu dostluğu sanırsan ləkə,

Qaçıb gizlədirsən məndən özünü.

Alma, qəşəng oğru, məhəbbətini,

Dönüklük nifrətdən yamandır, yaman.

Yox, yox, dilənçinin son qismətini

Apar, bunu sənə saymaram nöqsan.

Sənin nöqsanın da gözəldir, gözəl,

Biz düşmən olmarıq, canımı al, gəl.