Sonetlər

33

Görmüşəm: al günəş doğanda səhər

Zirvələr nurlanıb baxışlarıyla;

Öpüşə qərq olub yaşıl çəmənlər,

Sular zərə dönüb naxışlarıyla,

Bu vaxt toplaşaraq qara buludlar

O göylər tacının tutub üzünü.

Tək-tənha dünyanı bürüyüb qubar,

Həyat qəm içində donub o günü.

Mənim də günəşim parladı belə,

Üzümə nur səpdi bir səhər erkən.

Heyif, bircə saat qaldı mənimlə,

Onu da buludlar gizlədi birdən.

Kədərli sevgimdən nifrət kənardır;

O qara buludlar yerdə də vardır.