Sonetler

24

Qəlbimə həkk edib səni, əzizim,

Gözlərim şövqündən od tutub yanar,

Canlı çərçivəyə dönmüşəm özüm,

Sabahı yaradır dahi sənətkar.

Hər şəklə gərəkdir rəssam nəzəri,

Gör, necə hüsnünə nur ələnibdir.

Müqəddəs hücrəmin pəncərələri

Sənin gözlərinlə şüşələnibdir.

Gözüm gözlərindən doymur bir kərə,

Odlanır atəşdə, yanır atəşdə.

Gözlərin könlümə olub pəncərə,

Onlardan rəsminə baxır günəş də.

Gözlərim qəlbindən tutmayır soraq…

Gözlər gördüyünü həkk edir ancaq.