Sonetler

154

Eşqin məşəlini qoyub yanına

Bir gün eşq Allahı yenə yatırdı.

Bu vaxt ilahələr gəldi yan-yana,

Saflıq könül alıb, kədər satırdı.

Allaha yavaşca yanaşıb bu an

Onlardan birisi məşəli aldı,

Təmiz ürəkləri yandırıb-yaxan

Bu odu aparıb tez suya saldı.

Su qızdı, məlhəmə döndü büsbütün,

Çimib şəfa tapdı hər cür xəstələr.

Eşqin atəşindən qurtarmaq üçün

O nur qaynağında, yuyundum hədər.

Suda hünər hanı eşqi soyuda,

Eşq odu yandırır soyuq suyu da.