Adam var — hökmü var, pislik etməyir,
Göstərmir gücünü hər yetən kəsə.
Xalqa xeyir verir, xeyir güdməyir,
Polad tək bərk olur, uymayır nəfsə.
Göylər bəxş eyləyir ona zinət, nur,
Yer də sərvət verib edir firavan.
Beləsi özünə hökmdar olur,
El də səcdə qılır ona hər zaman.
Gül özü açılar, özü də solar,
Yay da əzizləyər, oxşayar onu.
Elə ki o güldə bir qüsur olar,
Ona dəyişməzlər alaq otunu.
Acı istiotdan pisdir acı bal,
Zəhərli zanbaqdan yaxşıdır qanqal.