* * *


Ад грымот дрыжалі аканіцы.

Ліпнуў брук — пякучая смала.

Што з таго, што будзе навальніца?

Ты ішоў. I я к табе ішла.

Хмара, як бугрыстая пачвара,

На галовы гмахаў налягла.

Што з таго, што летам — град па твары?

Ты ішоў. I я к табе ішла.

Нам прадвесцем стаўся гэты ліпень —

То пагода, то дажджыць імгла.

Што з таго, што розныя былі мы?

Ты ішоў. I я к табе ішла!

Загрузка...