А што за нашым гарызонтам?
З паглядам стрэнецца пагляд,
I сад задыхае азонам,
I час паверне нас назад.
Былі расчыненыя вокны
Тады, як выдых, я к уздых,
I так было на відавоку,
Што сярод многіх мы ўдваіх.
Калі ўспамін туманам стане,
Жыцця ранейшы будзе лад:
I ўперад позірк, і вяртанне,
I вышыня, і перапад...