* * *


«Не ўвойдзеш двойчы у адну раку» —

Засвойвалі мы, школьнікі, калісьці.

I, залатым абсыпаная лісцем,

Стаю цяпер я на другім баку.

А сінява ля ног плыве наўсцяж.

Няўжо мне не адолець гэтай хвалі?

Дужэйшымі і рукі мае сталі,

I мудрасці крыху ўзяла ў жыцця.

Ды не! Не ўвойдзеш у адну раку,

Не вернешся ў праменнае Калісьці!

I, залатым абсыпаная лісцем,

Стаю цяпер я на другім баку...

Загрузка...