Парасткі

У тым вечна зялёным краі

Нават вецер салёны — лізні!

На дасвецці ў моры згараюць

Дзіўна зваблівыя агні.

Неўміруча пяюць сірэны...

Праз салодкі бачыцца сон:

Адпраўляецца зноў — нязменна! —

За руном залатым Ясон.

У Ясона тваё аблічча...

О, я ведаю — далячынь

Несціхана мужчыну кліча

Ад найлюбых яго жанчын.

Разабрацца. Знайсці прычыну.

Невядомага вынайсці знак

I вярнуцца ізноў да жанчыны

Пераможцам. I толькі так.

Ды ў легендах сівой завеяй

Ёсць яшчэ адна даўніна:

Як пракляццем лягло на Медэю

Злое ззянне таго руна...