* * *


Жоўты доннік дыхае на строме,

Пальшом прапахлі берагі.

На якім, скажыце мне, пароме

Адплываць ад шчасця і тугі?

Звонкае і плыўкае струменне,

Занясі мяне з апошніх сіл,

У той край, дзе ўпаў шукаць збавення

У ваду сасмяглы небасхіл!

Залатым спакоем вечаровым

Я прыйду ізноў у дзень другі...

На якім, скаясыце мне, пароме

Адплываць ад шчасця і тугі?

Загрузка...