Парасткі

Сустракаюся — і вітаю,

I развітваюся назаўжды.

Колькі кніжак не прачытаю,

I не ўбачу вас, гарады!

Шызым крыллем махаюць хвалі,

Крохкім лісцем дыхае сад...

За якой нарадзіўся даллю

Незнаёмы, чужы пагляд?

Незнаёмай зямлі і расы...

Пахне ружамі парапет.

Усяго на аднойчы разам

Увайшлі мы ў вялізны свет.

Хіба мала, каб азірнуцца,

Хіба шмат, каб загаварыць?

А над морам аблокі рвуцца,

I ў гарах агеньчык гарыць...