З наіўнай верай у пічасце,
У салаўіны спеў
Іду я ў парк, каб прыпасці
Да мокрых вясенніх дрэў.
Каб сэрцам, раптоўна лёгкім,
Адчуць глыбіню ракі
I слухаць, як пад зямлёю
Зліваюцца раўчукі.
Пупышак малых жывая
Сіла мацней ад гармат.
...Колькі шчаслівых бывае
Вёснаў? Я веру — шмат...