Свет цудоўны, і па-за ім
няма выратавання.
Пагадай мне, бабка-варажбітка!
Выклічы з аетральнай цемнаты
Контурную карту, дзе адбіткам
Будучага праляглі сляды.
Ды няўжо і там шлях не адзіны,
Выбар нават там — дабро ці грэх?
Значыць, ува ўсім сама я вінна,
Значыць, я сама сабе стратэг!
Снег сцякае па сшарэлых схілах
Неадольным наступам вясны.
Хай пранізвае пякуча жылы
Свет цудоўны, колкі і скразны!