Парасткі

Бесклапотнасцю, злом, адвагай

Пакаленні на спад сышлі.

На блакітных сузор'евых вагах

Вырашаецца лёс Зямлі.

Над налітаю стомаю пожняй

Пераліўся праменны Марс.

Кіньце жэрабя: быць апошнім

Выпадае камусьці з нас.

Напаўняючы акіяны,

Хлыне кроў. Дарагі н аш мір!

На Купалле ўзыходзіць рана

У сэрца раненая Чагір [²].

I пакоціцца колам сонца,

I пакажа паганскі знак.

Ты трывож нас, трывож, бясконцы,

Неспасцігнуты Задыяк!

Твае Вагі — на ўсе рамёны,

I на ўсіх твая абалонь.

I на вогненныя пісьмёны

Пакладзецца мая далонь...