Я кахаў


Я кахаў… Ах, калісьці даўно я кахаў!

Аж тады, калі моладасць ззяла ў вачах,

Калі гора і смутку я, дужы, не знаў

І адвага кіпела ў грудзях, —

Шчэ тады, аж тады я кахаў!..

Але збег і загінуў, як мара, той час:

Пагубляў я ўсе радасці год маладых

І сябе, і жыццё праклінаю не раз…

А цяпер, як у небе пас зор залатых,

На шляху маім свеціць той час.

1920


Загрузка...