Снег, завея; вецер вее,
Круціць, дзьме.
Віхар гонкі, гучны, звонкі
Ў белай цьме.
Комам ліпка, снегам сыпка
Сее сеў.
Носіць тайны, спеў адчайны,
Смерці спеў.
Я трывожны… ў бездарожжы,
Ў беспуцці
Воля-вехаць. Як даехаць?
Як дайсці?
Сівер злосны, вее млосна,
Міма ймкне.
Дзе прыпынак, дзе спачынак?
Блукаць мне.
Холад, сцюжа… Сцежка вужай
І размах.
Стыне сэрца ў паняверцы,
Множыць жах…
Гнецца ніжай, к долу бліжай
Галава…
Лёс нямілы: крыж пахілы
І жарства!
1923