* * *


Як сумна-тужліва зязюля кукуе ў бары,

На познім змярканні, насупраць мядункавай ночы

Адкуль гэта жальба — у розгар маёвай пары?

Адкуль гэты смутак — такі непрытворна сірочы?

Вячэрайце ў хаце, а я пастаю на двары,

Па мне турбавацца не трэба — гуляйце шчасліва.

Павінен жа нехта паслухаць, як сумна-тужліва

Зязюля кукуе на познім змярканні ў бары.

1970

Загрузка...