I чую я голас...: выбраныя вершы, 1954-2008

Скарпіёнскіх кампаній

У разгары пара.

Нават пекная пані

Яд пусціла з пяра.

Пэўна, годная мэта

Акрыліла на «плён»?

Дробязь: злосць на паэта,

Што не вырадак ён.

Прастакам для спажывы,

Слоў атрутных паток

Сёння ж пойдзе ў паршывы

Манархісцкі лісток.

Дзе пакутнікаў здані

Па закутках маўчаць —

Пасквіль пекнае пані

Будзе обер чытаць.

Ну, a людзі не клюнуць

На заманлівы «твор».

Не паглянуўшы, плюнуць,

Скажуць: «Ведамы ўзор!»

Скажуць: «Пані ў аблудзе

Шлях абрала крывы...»

Я — не іншы, чым людзі.

Я — такой жа крыві.

І таму, што не іншы

І свой род вызнаю —

Ты даруй, Усявышні,

Мне пагарду маю.

1992