* * *


Жанчыны вёсак беларускіх, вам

Я кланяюся уклонам самым нізкім —

За кожную іскрынку хараства,

Што ззяе ў слове, ад калыскі блізкім.

Пачуеш вас, не зманеных маной, —

І весялей глядзіш у твар эпохі.

Дык пасядзіце ж, любыя, са мной,

Пагаманіце, пагукайце трохі...

1973

Загрузка...