* * *


Паэту на допыце вырвалi вока,

I вока, з далоні, глядзела шырока

На нелюдзяў-катаў — яшчэ не сляпое.

— Калі не прызнаешся — вырвем другое...

Паэта забілі... А я на свой лёс,

На ўсё, што ў жыцці перажыў, перанёс,

Гляджу i гляджу ўсё тым вырваным вокам.

1998

Загрузка...