* * *


Ты, Крывія, мой даліцвінскі лёс,

Ты, слынная Літва эпохі Вітаўта,

Ты, Беларусь, уся з крыві i слёз,

Уся калючым цернем апавітая, —

Хоць назвы розныя, зямля ж адна,

Адной слязою безліч раз палітая,

Адной крывёй прамоклая да дна.

1999

Загрузка...