I чую я голас...: выбраныя вершы, 1954-2008

На ўзгорку, на сіверным ветры,

Стаіць ён, ад шляху наўзбоч,

І ўдалеч, дзе лес пракаветны,

Глядзіць, не адводзячы воч.

Стамлёны душэўным разладам,

З надзеяй глядзіць і з тугой.

А што там, за тым даляглядам?

За тою сівою смугой?

Там вёсачка недзе ў бярозах,

І хата на ўскраіне там...

Ах, колькі разоў ён у крозах

Заходзіў туды, як у храм!

Што ж сёння душа яго ў траўме?

Што мроіцца зараз яму?

Ці, можа, вяртаецца ў травень —

На споведзь юнацтву свайму?

Ці чуе, як сіверам клятым

Да сэрца крадзецца зіма?..

А што там, за тым даляглядам, —

Адказу няма i няма.

1992