Як лісце жоўтае…


Як лісце жоўтае, без подыху

Вятрынкі, капае дадолу,

Так дні мае злятаюць поціху —

З гасцей вяртаюцца дадому.

Ах, да чаго ж, зямелька волглая,

Былі кароткія гасціны!

Як бы й зусім, як бы і ўвогуле

Не быў, не жыў, не меў Айчыны.

1997, верасень

Загрузка...