Гасподзь! Чаму й завошта
Ты мне даеш «адстаўку»
І так караеш жорстка —
На дзён маіх астатку?
Чаму мне не даеш ты
Патрэбнай сілы-моцы,
Каб выбавіць дарэшты
Душу з грызот бясконцых?
Чаму дазволіў д'яблу,
Замест дабра з любоўю,
Нянавісць i няпраўду
Прыставіць к узгалоўю?
Чаму ў такім рэжыме
Ты гоніш дні i ночы?
Як жыць, як жыць, скажы мне,
Пад грузам гэткай ношы?
Як жыць, калі наўкола,
Куды ні кінь вачыма, —
Як наркаман на ўколах,
Трымаецца Айчына.
1997, снежань