* * *


Вы шуміце, шуміце

Нада мною, бярозы,

Калышыце, люляйце

Свой напеў векавы.

А я лягу-прылягу

Край гасцінца старога

На духмяным пракосе

Недаспелай травы.

А я лягу-прылягу

Край гасцінца старога,

Галавой на пагорак,

На высокі курган,

А стамлёныя рукі

Вольна ўшыркі раскіну,

А нагамі ў даліну —

Хай накрые туман...

Вы шуміце, шуміце

Нада мною, бярозы,

Асыпайце, мілуйце

Ціхай ласкай зямлю.

А я лягу-прылягу

Край гасцінца старога:

Я здарожыўся трохі.

Я хвілінку пасплю.

1963

Загрузка...