Калі ліхое насланнё
Душу мне мучыла
І за апірышча сваё
Прымаў я чучала,
Калі хацеў мяне хаўрус
Купіць падманкаю,
Каб быў я «тоже белорус»
З душой-балванкаю, —
Я голас маці ўчуў здалёк —
З-за вечнай цемрадзі:
«А ты любоў маю, сынок,
Пусці паперадзе.
Яна не дасць табе пайсці
Гнілою кладчынай...»
Так і ратуюся ў жыцці
Любоўю матчынай.
1994-1995