I чую я голас...: выбраныя вершы, 1954-2008

Гавораць:

Паэт не бывае старым.

Сумнеўная мудрасць,

Хоць, можа, і з даўніх.

Паэт не бывае нядобрым і злым,

Калі ён паэт,

А не вершаскладальнік.

Старым жа бывае!

Калі — дажыве.

Старым, і схварэлым,

І вельмі самотным.

Прыдумае вершык —

І тут жа парве.

Ат! Дзе яму ўгнацца

За новым і модным!..

Сяброў ён растраціў.

А новых набыць

Не можа. Не здольны.

Ён траціць умее.

Аб чым ён шкадуе?

Аб тым, што пабыць

У гэных мястэчках

Ужо не паспее.

У гэных,

Дзе дух беларускі яшчэ

Крыху захаваўся —

Над Россю, над Шчарай...

Нашто яму гэта?

Каб трохі лягчэй

Было развітацца

З няздзейсненай марай.

27.XI. 1995