135 μύθοι του Αισώπου

Η Νυχτερίδα κι οι Γάτες

Κάποτε, μια νυχτερίδα πληγώθηκε στη φτερούγα της και, καθώς δεν μπορούσε να πετάξει έπεσε καταγής.

Σε λίγο, πέρασε από κείνο το μέρος ένας αγριόγατος και χύμηξε απάνω της να την φάει.

– Μη με τρως, σε παρακαλώ, του είπε η νυχτερίδα.

– Εγώ κυνηγάω όλα τα πουλιά και τα τρώω, της εξήγησε ο αγριόγατος. Γιατί να μη σε φάω εσένα;

– Γιατί εγώ δεν είμαι πουλί. Είμαι ποντικός.

Ο αγριόγατος την κοίταξε καλά, είδε πως έμοιαζε πραγματικά με ποντικό και της είπε:

– Έχεις δίκιο, δεν είσαι πουλί.

Κι έφυγε να κυνηγήσει κανένα πραγματικό πουλί.

Σε λίγο πέρασε από κει μια γάτα, κι όταν είδε τη νυχτερίδα, πήδησε απάνω της για να την φάει.

– Μη με τρως, σε παρακαλώ, της είπε η νυχτερίδα.

– Εγώ κυνηγάω όλα τα ποντίκια και τα τρώω, της εξήγησε η γάτα. Γιατί να μη σε φάω εσένα;

– Γιατί εγώ δεν είμαι ποντικός.

– Τότε τι είσαι και δεν είσαι ποντικός;

– Είμαι νυχτερίδα, δηλαδή πουλί και πετάω. Δεν βλέπεις τα φτερά μου;

Η γάτα την κοίταξε καλά, είδε πως έμοιαζε πραγματικά με πουλί, μια που είχε φτερά, και της είπε:

– Έχεις δίκιο, δεν είσαι ποντικός.

Κι έφυγε να κυνηγήσει κανένα πραγματικό ποντικό.

Κι έτσι, η έξυπνη νυχτερίδα κατάφερε, αλλάζοντας δυο φορές τ' όνομά της, να γλιτώσει και τις δυο φορές από το θάνατο.