135 μύθοι του Αισώπου

Η Καμήλα, ο Ελέφαντας και η Μαϊμού

Κάποτε, τα ζώα του δάσους αποφάσισαν να διαλέξουν καινούριο βασιλιά.

Ως τότε, είχανε βασιλιά τους το λιοντάρι, αλλά δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένα απ' αυτό. Γιατί, ενώ το είχανε βγάλει βασιλιά για να τα προστατεύει, το λιοντάρι τα κυνηγούσε και τα 'τρωγε.

Κι όποτε τολμούσαν να διαμαρτυρηθούν γι' αυτή την κατάσταση, το λιοντάρι τους απαντούσε:

– Είμαι βασιλιάς σας και μου ανήκετε. Μπορώ, λοιπόν, να σας κάνω ό,τι θέλω!

Είδαν κι απόειδαν τα ζώα του δάσους κι αποφάσισαν όλα μαζί -γιατί όλα είχαν παράπονα από το λιοντάρι- να το εκθρονίσουν και να κάνουν βασιλιά άλλο ζώο.

Μια που είχαν όλα μαζί, αποφασίσει, μπόρεσαν εύκολα να πετάξουν το λιοντάρι από το θρόνο του κι έπειτα συγκεντρώθηκαν για να διαλέξουν τον καινούριο βασιλιά. Δυο υποψήφιοι παρουσιάστηκαν για το θρόνο: Η καμήλα κι ο ελέφαντας.

– Εγώ, είπε η καμήλα, είμαι πολύ δυνατή και μπορώ να σκοτώσω και λιοντάρι ακόμα με κλοτσιές και δαγκωνιές. Κι αν χρειαστεί να περπατήσω στην έρημο, μπορώ να κάνω μέρες ολόκληρες χωρίς να πιω νερό.

– Εγώ, είπε ο ελέφαντας, είμαι ο πιο δυνατός απ' όλα τα ζώα του δάσους και μπορώ να πιάσω με την προβοσκίδα μου το λιοντάρι και να το κάνω λιώμα με τα πόδια μου. Εμένα μου αξίζει να γίνω βασιλιάς σας.

Αλλά βγήκε στη μέση η μαϊμού και τους είπε:

– Ούτε η καμήλα είναι καλή για το θρόνο γιατί ανέχεται όλους να την πειράζουν, ούτε ο ελέφαντας, γιατί φοβάται το γουρουνόπουλο.

Κι έτσι γι' αυτές τις τιποτένιες αφορμές, έχασαν την ευκαιρία να πάρουν το θρόνο.