18 sierpnia

Żal, złość, bezsilność. Wszystko stało się udręką. Męczy mnie przemijanie, czekanie na czekanie.

Powróciłam w nowe układy ćpalnicze. Kupuję heroinę od stałego dostawcy. Uśmiecha się triumfalnie, jestem potwierdzeniem jego koncepcji, że bez względu na długość abstynencji powraca się, kiedy nadejdzie głód i wciąga w topiel.

Nie znam młodych i nie chcę ich poznać. Oni szukają mego towarzystwa, bo otacza mnie mit przeszłości i jeszcze niezbyt mocno śmierdzę trupem.

Загрузка...